Wednesday, January 30, 2008

Κιλκις

Αυτο το σαββατοκυριακο πηγαμε Κιλκις,ειχαμε καιρο που ετοιμασαμε αυτο το ταξιδακι αλλα παντα κατι τυχαινε και το ακυρωναμε. Ξεκινησαμε στις 1-15 με το ΚΤΛ και φτασαμε 45 λεπτα μετα. Οταν κατεβηκαμε πηραμε το δρομο προς το σπιτι της Σοφιας και το στουντιο του μπαμπα της.Το οποιο εδω και μηνες μονο γι'αυτο ελεγε η Σοφια. Το στουντιο ηταν πολυ ωραιο,οταν μπηκαμε μεσα στα δεξια μας ειχε ενα μπαρ με χρωματα μωβ και στα αριστερα ενα καθηστικο με χρωματα πορτοκαλι (τα βλεπετε στις φωτογραφιες) και τα δυο τα σχεδιασε η Σοφια. Στο βαθος εχουμε τα δωματια ηχογραφισης,κριμα που η Χρηστινα και η Σταυρουλα δεν μπορουσαν να παιξουν λιγο ντραμς.




Μετα το στουντιο πηγαμε να φαμε,η μαμα της Σοφιας ειχε μαγειρεψει πολυ ωραια πραγματα,σκασαμε!! Αν και τρωγαμε στο σπιτι της Σοφιας κοιμομασταν σε ενα αλλο διαμερισμα που εχουν στο κεντρο και εκει περασαμε πολυ ωραια το πρωτο βραδυ μας,αλλα πριν αυτο καναμε βολτα στη πολη και πηγαμε για καφε.Βασικα ειμασταν παντα για καφε,τρωγαμε,πηγαιναμε για καφε,ξανατρωγαμε,και μετα η ξανα καφε η μπυρα,ολο αυτο για δυο μερες,αλλα ηταν πολυ ωραιο και ξεκουραστικο.Το Κιλκις σαν πολη δεν εχει τιποτα το συγκεριμενο,αν και ηταν πολη βρωμικο οπως το προσεξε η Χρηστινα και ειχε ενα λοφο που πηγαμε εκει για βολτα και καφε.



Στο Κιλκις υπαρχει μονο ενα ροκαδικο και πηγαμε εκει την τελευταια βραδια μας,ενω ειχαμε στο νου μας να πιουμε μια η αντε δυο μπυρες και μετα να παμε στο σπιτι για να πιουμε το σπιτικο κρασι του παππου της Σοφια που φετος η παραγωγη ειναι πολυ καλυτερη απο περσυ.Τελικα κατσαμε μεχρι τις οχτω το πρωι.Το "Space Monkey" ειναι συμπαθητικο μπαρακι με ωραια χρωματα και τελειες λαμπες σε σχημα λουλουδιου.

Εχει ενα δρομακι με μπλε φωτα που οδηγει στο στουντιο και παιξαμε μ'αυτα για να βγαλουμε τρομακτικες φωτογραφιες. Η Σταυρουλα ειναι σαν να εχει τεραστιους μαυρους κυκλους.








Monday, January 21, 2008

Το Ηρωικό Παρελθόν της Σοφίας, της χτυπά την πόρτα

Στέκομαι από πίσω και σκέφτομαι: «να ανοίξω»


Πραγματικά όμως, τις τελευταίες μέρες με πολιορκεί αρκετά το άτιμο! Παντού! Στο σπίτι, στη σχολή (ναι, πήγαμε και από ‘κει!), στο playlist μου, στους δρόμους της πόλης, παντού….


Το πιο απρόσμενο χτύπημα, έγινε χθες, Σάββατο μεσημεράκι. Μια όμορφη, ζεστή μέρα με Όση Ομίχλη Χρειάζεται Για Να Γίνει Ρομαντική Η Παραλία. βγήκαμε βόλτα με τα κορίτσια με την κάμερα να μας παρακολουθεί να ψωνίζουμε κόμικς (λεπτομέρειες γι αυτά τους προσεχείς μήνες). Ψωνίζαμε τα γνωστά, πετυχαίναμε κάπου κάπου και κατιτίς ωραίο και η μέρα μας γινόταν όλο και πιο όμορφη.


Και τότε ήταν που τουκ τουκ πέτυχα το πιο απίστευτα παρακμιακό εύρημα που θα μπορούσα να είχα πετύχει ένα Σάββατο μεσημέρι, με όλα τα προηγούμενα χαρακτηριστικά του που περιέγραψα πριν. Δεν ξέρω ποιον να ευχαριστήσω γι αυτό. Πίσω μου δεν άφησα ίχνη. Η δουλειά έγινε γρήγορα και καθαρά!


Εντάξει, θα μιλήσω σοβαρά τώρα. Αναφέρομαι σε τρία τευχάκια που περίμεναν εμένα και το πορτοφόλι μου στο comics shopMetropolis”. Τα είδα, τα άνοιξα, ξεφώνησα, τα κορίτσια ήρθαν «Ναι, Σοφία τα έχουμε αυτά!» (Στα γαλλικά κοπελιές! Δε μετράει!)… «Τι? Δε σου τα έχουμε δείξει ποτέ?» κλπ. Δε μου τα είχαν δείξει, όχι.


Σύντομα διαπίστωσα ότι πρόκειται για τεύχη από την πολύ γνωστή σειρά «Bastard!!» και ότι μάλλον ήμουν από τους λίγους που δεν είχα ακούσει κάτι γι αυτήν. Δεν πειράζει. Πλέον είμαι ένας καλύτερος άνθρωπος.


Σκόπευα να διαβάσω και τα τρία σκόρπια τευχάκια που πήρα προτού γράψω αυτό το ποστ, αλλά ανυπομονώ τόσο να μοιραστώ την εμπειρία μου μαζί σας, που δεν θα το κάνω. Θα αρκεστείτε σε σκαναρίσματα μόνο από το πρώτο. Και αν θέλετε αυθεντική epic manga τσόντα, να αγοράσετε το 6ο τεύχος….


Τώρα για πραγματικά χρήσιμες πληροφορίες, που ΔΕΝ πρόκειται να βρείτε σε αυτό το μπλογκ, σίγουρα… κοιτάξτε σε αυτό το λινκ (wiki φυσικά, τπτ ψαγμένο) και εδώ θαυμαστέ απλώς πικς και εξώφυλλα!


(αυτο θα γινει αφίσα ΣΙΓΟΥΡΑ καποια στιγμη...)



Και ένα ακόμα λινκ με το τραγούδι που παίζει σήμερα όλη μέρα σπίτι μου και που πριν λίγες μέρες έπαιζε στο σπίτι των κοριτσιών (η Χριστίνα μου το έστειλε, για να μπορεί να το ακούει κι εδώ…). Σας το δίνω στην οριτζιναλ εκτέλεση και με λογάκια για να μάθετε να το τραγουδάτε μαζί μας! (εμείς το ακούσαμε κυρίως από Arcade Fire)


Και λίγες πληροφορίες για το κομμάτι… ΚΑΙ για τα κορίτσια που ακόμα νομίζουν ότι πρόκειται απλώς για ένα παλιό Γαλλικό κομμάτι («κλασικό» όπως μου το περιέγραψαν). Λοιπόν, είναι το νικητήριο τραγούδι της Eurovision του 1965 όπου το τραγούδησε η France Gall, μια πολύ όμορφη κοπέλα, αν και κυρίως ασπρόμαυρη, για το Λουξεμβούργο παρακαλώ! Και ήταν η πρώτη φορά που στην Eurovision ΔΕΝ κέρδισε κομμάτι μπαλάντα. Και αυτήν την χρήσιμη πληροφορία μαζί με πολλές άλλες θα τη βρείτε επίσης στο ανάλογο άρθρο της wiki!


Τα ξαναλέμε!

Thursday, January 17, 2008

Κόκκινα αρκουδάκια

Γειαααα σας!
Επειδη καιρο εχουμε να δουμε κομικ εδω μεσα... κι επειδή κάπου θελω να τη δειξω πια αυτην την ιστορια... ιδου 4 σελιδουλες.

Προκειται για μια ιστορια περσινη νομιζω (ε καλα...2006 ήταν μαλλον) την οποία ειχα φτιαξει για μια εκθεση, που δεν ξερω καν αν εγινε τελικα. Αν εγινε παντως, εγινε χωρις το εργο μου! Το θεμα ήταν η Διαφορετικοτητα (ααα! σας θυμιζει κατι ε? ισως... καποιους απο εσας..) Τελος παντων, δε θυμαμαι γιατι δε συμμετειχα, (μαλλον ειχε αναβληθει αρχικα και κατι τετοια...) δεν εχει σημασια. Αυτο που εχει σημασία ειναι οτι εχω εδω μια παλια ιστορια που θελει να δει το φως!

Διαβάστε την!






Saturday, January 5, 2008

Έκαψα το δώρο της Χριστίνας! :(

Γεια και καλή χρονια!
Αλλα δε θα σας απασχολήσω πολυ με το 2008 που μπήκε και που περιμένω τα καλύτερα απο αυτο. Θα σας πω τον πόνο μου.


Όπως θα ξέρετε οι περισσοτεροι, τα Χριστούγεννα ειναι η γιορτή της Χριστίνας μας. Εκτός απο Χριστούγεννα, εχει και γιορτή και έχει και γεννέθλια. Πολυ πρακτικο αυτο για μας που ξεχνάμε τα πάντα (αλλα εντάξει, δεν μπορείς να ξεχάσεις τα Χριστούγεννα, σωστά?). Η Χριστίνα παιρνει λοιπόν ένα δώρο καθε χρονια, αλλα φροντίζουμε να ειναι καλό. Φέτος ειπα να της φτιάξω και κατι Χριστουγεννιάτικο... (χο χο χο) :(

Και τώρα αρχιζει το δραμα: Ετοίμασα που λετε κατι χριστινοαγγελάκια προορισμένα να στολίσουν χριστουγεννιάτικο δέντρο... και τα εβαλα για ψήσιμο... και τα εκαψαααααα! Σνιφ και κλάψ και λυγμ! Αλλα δεν εφταιγα εγω!
Δεν εφταιγα τελειως δλδ...
Το ασπρο Fimo που χρησιμοποίησα για τα αγγελικα φτεράκια ήθελε χαμηλότερη θερμοκρασία τελικα..


Τελος παντων... η Χριστίνα δεν ειναι ακομα εδω οπότε εχω χρόνο, αλλα το σκηνικο μου θύμισε τον μικρό Νικόλα που παει να κανει δώρο στη μαμα του μια ανθοδέσμη αλλα μεχρι να φτάσει στο σπίτι του έχει μεινει μονο ενα σπασμένο λουλουδι. (Αχ! παντα κλαίω όταν τη διαβάζω!)


Σας αφήνω με τα αναπηρα χριστινοαγγελάκια Και με ευχές για καλή χρονια...