προς ComicdomCon...

Γεια σας! Ετοιμαζόμαστε, ετοιμαζομαστε κι εμεις! :)

Το Σαββατοκύριακο θα μας βρειτε κατω (Αθήνα) -με ολον τον καλο κοσμο που μαζευεται σε κομικσοevent κλπ- στο ComicdomCon (καντε κλικ για λεπτομερειες!) Δυστυχώς δεν μπορεσαμε να εχουμε το 5ο τευχος Frogs & Dogs ετοιμο (το ξερουμε οτι το περιμενετε ολοι με λαχτάρα, αλλα θα πρεπει να κανετε λίγη υπομονη!) Ωστόσο για να σας παρηγορήσουμε καπως, εχουμε ετοιμάσει καποια αλλα projectάκια!

Πρωτο και καλύτερο φυσικα το Frogs & Dogs Special!, που περιέχει τα κομικ που ετοιμασαμε στην 24hour Comic Day Ναι! Και τα τρια! :) 64 σελιδες παρακαλώ, Α5 μεγεθος!



Ακολουθει το φανζινάκι - μανγκα! που ετοιμασε η Χριστινα σε σεναριο Τασου και ειναι υπεροχο! Δειτε δειγμα απο το μισοτελειωμενο εξώφυλλο και κρατήστε την ανασα σας για το απομεσα! 16 σελιδες Α6 απιστευτα ορεκτικές και γεμάτες!



Και τελος, ενα ακομα φανζινι της Σοφιας και της Ελλης (κλικ!) πιο προσωπικο αυτό! 16 σελιδες Α5, ασπρομαυρο, too!

Αυτα με τις παρουσιάσεις....
Εδώ θα κανουμε ενα διάλειμμα για να σας συστήσουμε ενα καινουριο περιοδικο που βγήκε προσφατα κι εχει να κανει με τεχνες και τετοια! Ειναι πολυ ομορφο και θα σας αρέσει...
Ονομαζεται "Project Amoeba" και ΕΔΩ! ΕΔΩ! ειναι το site του.. Αμα το βρειτε τσιμπήστε το οπωσδήποτε...

Και κλεινουμε με ενα-δυο στριπακια που εκανε η Σοφια χθες επειδη ετσι ειχε ορεξη!
Αυτα! Τα λεμε στο Con!

σταση λεωφορειου

Την προηγουμενη εβδομαδα, οταν περιμενα το λεωφορειο ειδα να ερθει απο μακρια εναν τρελος με ενα πολυ τρομακτικο χαμογελο.Εχουμε πολλους τρελους στη περιοχη μας. Με το τρελοκομειο λογικο ειναι... Το χειροτερο ηταν που ερχοταν προς εμενα και εδειχνε ετοιμος να μου μιλησει.

Τι να πω...αληθεια ποσες ηταν οι πιθανοτητες να κατσει ενα αλλος τρελος διπλα μου. Εφοσων τον ηξερα δε πολυ τρομαξα, αλλα ολο το σκηνικο μου φανηκε πολυ αστειο^^.

Σχεδιάκια...

Γεια σας και παλι! Σας εχουμε εδω ένα μικρο φλίπ που ειχαμε φτιάξει στο Κιλκίς τότε που πηγαμε και οι τρεις (θυμαστε?)... και 3 μικρα σκιτσάκια ετσι για μεζε... :)




Το φλιπάκι σχεδιάστηκε σε μια καφετέρια με πούρα, που δε μας ειχαν αφήσει να παιξουμε χαρτια -μαλλον για να μην του βγάλουμε κακο ονομα... Αν και 'νταξει, σε αυτο τα κατάφερναν καλα και μονοι τους μια χαρα, αφου δεν εφεραν το τοστ της Χριστίνας και της Σταυρουλας ( ένα τοστ και για τις δυο :Ρ)...

Τελος παντων, εφοσον το σκιτσάρισμα δεν τους ενοχλούσε τοσο οσο το κουμάρι...οριστε:

Τσικνοπεμπτη!

Γεια σας! Απο εδω εμεις!


Χωρις πολλα λογια, μόνο φωτογραφίες!
Η Ελλη (εδω! εδω!) - αφου αφησε ενα οβερκιουτ νιντζακι να προσέχει το blog της- μας επισκευτηκε αυτες τις μερες και την βγάλαμε εξω! Νιαχ!
Ο Κωστής ντύθηκε Χαρι Ποτερ..
Ορίστε λοιπόν...

-Αυτο το καπέλο το φορέσαμε όλοι....


-Στους δρομους, λιγο πριν η Σοφία ανακαλύψει οτι τα δεντρα φυτρώνουν στα περιπτερα...


-Στο Χ club που ειχαμε καιρο να παμε (και που δεν ειχε εισοδο.. χεχε! κορόιδα!)



-Θεεικές, πρωινες φωτογραφίες στα πανεπιστήμια! Μπραβο Σταυρούλα!


Αυτα! Εσεις ντυθήκατεεε?

TekkonKinkreet fan-art

Σοφια: ενα μικρο EDIT για να μπορεσετε να δειτε το σχεδιο της Χριστίνας μεγάααλο οπως το εκανε - Χρησιμοποιούμε παντα Firefox για να μην εχουμε τετοια προβλήματα! Τωρα μπορειτε να πατήσετε πανω στην εικονα και αυτη θα μεγαλώσει! Wow...

-επ' ευκαιριας να πούμε οτι ειμαστε και παλι υποψήφιες για τα comicdom awards και πολυ χαρούμενες γι αυτο.. Αμα θελετε να μας κανετε ακομα πιο χαρούμενες, μπειτε εδω---> (κλικ) και ψηφίστε μας για best fanzine και best cover! Ψηφίστε και τους φιλους μας -οχι επειδη ειναι φιλοι μας αλλα επειδη ειναι υπεροχοι!

Xairetai, meta apo arketo kairo postaro k'ego ena sxedio...
Einai Kati skitsakia pou eixa kanei stis giortes, meta pou eida to TekkonKinkreet.

Einai o kuro kai o Shiro, de polu miazoun fatsika, alla nomizo pos fainetai oti einai autoi!

I tainia m'arese para polu, prepei na tin deite oposdipote, o Shiro einai toso gluko paidaki!

auta...mono fan-art kano teleutaia...

Chris

Η Σοφία ξεθάβει παλιές φωτογραφίες...

Ε.. εντάξει, δε θα αργουσε να συμβει και αυτο μαζί με ολα τα υπόλοιπα πραγματα που δειχνουν να επιστρέφουν και με εχουν τρομαξει... Εχει λιγο καιρο βεβαια που, μαζί με τη Χριστίνα ξεθάψαμε κατι παλιές μου φωτογραφίες (ναι, ΔΕΝ ειναι ψηφιακές, εχω ενα τεράστιο κουτί γεμάτο απο αυτες...) και χαζεύμε..

Προφανώς ειχαμε πιει οσο χρειάζεται για να βρίσκουμε διασκεδαστικο το να κοιτάμε παλιές φωτογραφιες -και αυτο αφορά κυριως τη Χριστίνα βεβαια, αφού η ιδια δεν υπήρχε μεσα σχεδόν σε καμία απο αυτες. (Ειναι post αναλογικής μηχανής φιλη η Χριστίνα! :Ρ)

Λοιποοοον -να μη φλυαρώ πάλι- μεσα σε αυτές τις παλιές φωτογραφίες ανακάλυψα 5 που ήταν πιασμένες σε ενα μανταλάκι μαζί με ενα διπλωμένο φύλλο χαρτι. Και κοιτάζοντας τες διαπίστωσα ότι πρόκειται για μια άσκηση που μας ειχαν βάλει όταν εκανα μαθήματα φωτογραφίας στη ΦΛΑΣ. Η ΦΛΑΣ ειναι η Φωτογραφική Λέσχη Αρχιτεκτονικής Σχολής, και γι αυτο λεμε Η ΦΛΑΣ και οχι, ποτε, ουδέποτε κάτι σαν Ο ΦΛΑΣ ή ΤΟ ΦΛΑΣ... Ειναι ακρως προσβλητικό. Σε αυτήν τη λέσχη, που λετε, μαζευομασταν μια φορα την εβδομάδα και αλλα παιδια απο τη σχολή που ξεραν περισσοτερα πραγματα απο εμας για φωτογραφία μας εκαναν μαθημα. Ήταν πολυ διασκεδαστικά θυμαμαι, αν κι εγω παντα εγκατελειπα στη φάση που αρχιζαμε να ασχολιόμαστε με το σκοτεινο θαλαμο. Δεν ξερω γιατι. Ισως να φοβάμαι το σκοτάδι και να μην το ξέρω. (Βασικα το να εμφανίζεις φιλμ ειναι απίστευτα βα-ρε-το πραγμα... -σε αντιθεση με την εκτυπωση, βεβαια...)

Τότε που πήγαινα εγω στη ΦΛΑΣ μαθήματα μας εκαναν δυο Γιαννηδες, η Χριστίνα (οχι η γνωστή σας!) και ο Χάρης -τον οποίο πετυχα προσφατα εδω (κλικ!) προς μεγάλη μου χαρά. Ολοι αυτοι έχουν παρει ψηφιακές μηχανές τώρα, ειμαι σίγουρη! :D

Η ασκηση που είχαμε λοιπόν, (τελικά πολυ μιλησα παλι...) ήταν να αφηγηθούμε με φωτογραφίες μια μικρη πολυ μικρή ιστορία. (3-5 φωτογραφίες επρεπε να ειναι). Οταν ειδε η Χριστίνα τις φωτο μου (οι οποίες ειναι αθλιες, να σημειώσω και να σας προλάβω..χε..) ειπε οτι η ολη φάση μοιάζει πολυ με κομικ και να τις ανεβάσω στο μπλογκ.

Και ποια ειμαι εγω που θα χαλάσει χατίρι στη Χριστίνα?
Ιδου λοιπόν το projectακι: 5 φωτο και το κειμενο της ιστορίας...



Αυτο που ακολουθει ειναι το καθαρμα που μου εκλεψε το πορτοφόλι ενω καιγομουν στα Gnet (Ατιμε ΟΤΕ που δε με αφήνεις να κάνω αιτηση!)... Το παλιοκάθαρμα μου πηρε αρκετα λεφτά, αλλα σε περπτωση που πεσει εδω (ψάχνοντας για "ληστεία στα G-net", ας πουμε, ή "porno me koritsakia" -οπως ψάξαν 13 ατομα παρακαλω.... να ξερει -το καθαρμα- οτι το εχω σε βιντεο! Γκρρρ.....



(καθαρμα, λωποδύτη, βρωμιαρη...)

Κιλκις

Αυτο το σαββατοκυριακο πηγαμε Κιλκις,ειχαμε καιρο που ετοιμασαμε αυτο το ταξιδακι αλλα παντα κατι τυχαινε και το ακυρωναμε. Ξεκινησαμε στις 1-15 με το ΚΤΛ και φτασαμε 45 λεπτα μετα. Οταν κατεβηκαμε πηραμε το δρομο προς το σπιτι της Σοφιας και το στουντιο του μπαμπα της.Το οποιο εδω και μηνες μονο γι'αυτο ελεγε η Σοφια. Το στουντιο ηταν πολυ ωραιο,οταν μπηκαμε μεσα στα δεξια μας ειχε ενα μπαρ με χρωματα μωβ και στα αριστερα ενα καθηστικο με χρωματα πορτοκαλι (τα βλεπετε στις φωτογραφιες) και τα δυο τα σχεδιασε η Σοφια. Στο βαθος εχουμε τα δωματια ηχογραφισης,κριμα που η Χρηστινα και η Σταυρουλα δεν μπορουσαν να παιξουν λιγο ντραμς.




Μετα το στουντιο πηγαμε να φαμε,η μαμα της Σοφιας ειχε μαγειρεψει πολυ ωραια πραγματα,σκασαμε!! Αν και τρωγαμε στο σπιτι της Σοφιας κοιμομασταν σε ενα αλλο διαμερισμα που εχουν στο κεντρο και εκει περασαμε πολυ ωραια το πρωτο βραδυ μας,αλλα πριν αυτο καναμε βολτα στη πολη και πηγαμε για καφε.Βασικα ειμασταν παντα για καφε,τρωγαμε,πηγαιναμε για καφε,ξανατρωγαμε,και μετα η ξανα καφε η μπυρα,ολο αυτο για δυο μερες,αλλα ηταν πολυ ωραιο και ξεκουραστικο.Το Κιλκις σαν πολη δεν εχει τιποτα το συγκεριμενο,αν και ηταν πολη βρωμικο οπως το προσεξε η Χρηστινα και ειχε ενα λοφο που πηγαμε εκει για βολτα και καφε.

Στο Κιλκις υπαρχει μονο ενα ροκαδικο και πηγαμε εκει την τελευταια βραδια μας,ενω ειχαμε στο νου μας να πιουμε μια η αντε δυο μπυρες και μετα να παμε στο σπιτι για να πιουμε το σπιτικο κρασι του παππου της Σοφια που φετος η παραγωγη ειναι πολυ καλυτερη απο περσυ.Τελικα κατσαμε μεχρι τις οχτω το πρωι.Το "Space Monkey" ειναι συμπαθητικο μπαρακι με ωραια χρωματα και τελειες λαμπες σε σχημα λουλουδιου.

Εχει ενα δρομακι με μπλε φωτα που οδηγει στο στουντιο και παιξαμε μ'αυτα για να βγαλουμε τρομακτικες φωτογραφιες. Η Σταυρουλα ειναι σαν να εχει τεραστιους μαυρους κυκλους.

Το Ηρωικό Παρελθόν της Σοφίας, της χτυπά την πόρτα

Στέκομαι από πίσω και σκέφτομαι: «να ανοίξω»

Πραγματικά όμως, τις τελευταίες μέρες με πολιορκεί αρκετά το άτιμο! Παντού! Στο σπίτι, στη σχολή (ναι, πήγαμε και από ‘κει!), στο playlist μου, στους δρόμους της πόλης, παντού….

Το πιο απρόσμενο χτύπημα, έγινε χθες, Σάββατο μεσημεράκι. Μια όμορφη, ζεστή μέρα με Όση Ομίχλη Χρειάζεται Για Να Γίνει Ρομαντική Η Παραλία. βγήκαμε βόλτα με τα κορίτσια με την κάμερα να μας παρακολουθεί να ψωνίζουμε κόμικς (λεπτομέρειες γι αυτά τους προσεχείς μήνες). Ψωνίζαμε τα γνωστά, πετυχαίναμε κάπου κάπου και κατιτίς ωραίο και η μέρα μας γινόταν όλο και πιο όμορφη.

Και τότε ήταν που τουκ τουκ πέτυχα το πιο απίστευτα παρακμιακό εύρημα που θα μπορούσα να είχα πετύχει ένα Σάββατο μεσημέρι, με όλα τα προηγούμενα χαρακτηριστικά του που περιέγραψα πριν. Δεν ξέρω ποιον να ευχαριστήσω γι αυτό. Πίσω μου δεν άφησα ίχνη. Η δουλειά έγινε γρήγορα και καθαρά!

Εντάξει, θα μιλήσω σοβαρά τώρα. Αναφέρομαι σε τρία τευχάκια που περίμεναν εμένα και το πορτοφόλι μου στο comics shop “Metropolis”. Τα είδα, τα άνοιξα, ξεφώνησα, τα κορίτσια ήρθαν «Ναι, Σοφία τα έχουμε αυτά!» (Στα γαλλικά κοπελιές! Δε μετράει!)… «Τι? Δε σου τα έχουμε δείξει ποτέ?» κλπ. Δε μου τα είχαν δείξει, όχι.

Σύντομα διαπίστωσα ότι πρόκειται για τεύχη από την πολύ γνωστή σειρά «Bastard!!» και ότι μάλλον ήμουν από τους λίγους που δεν είχα ακούσει κάτι γι αυτήν. Δεν πειράζει. Πλέον είμαι ένας καλύτερος άνθρωπος.

Σκόπευα να διαβάσω και τα τρία σκόρπια τευχάκια που πήρα προτού γράψω αυτό το ποστ, αλλά ανυπομονώ τόσο να μοιραστώ την εμπειρία μου μαζί σας, που δεν θα το κάνω. Θα αρκεστείτε σε σκαναρίσματα μόνο από το πρώτο. Και αν θέλετε αυθεντική epic manga τσόντα, να αγοράσετε το 6^ο τεύχος….

Τώρα για πραγματικά χρήσιμες πληροφορίες, που ΔΕΝ πρόκειται να βρείτε σε αυτό το μπλογκ, σίγουρα… κοιτάξτε σε αυτό το λινκ (wiki φυσικά, τπτ ψαγμένο) και εδώ θαυμαστέ απλώς πικς και εξώφυλλα!

(αυτο θα γινει αφίσα ΣΙΓΟΥΡΑ καποια στιγμη...)

Και ένα ακόμα λινκ με το τραγούδι που παίζει σήμερα όλη μέρα σπίτι μου και που πριν λίγες μέρες έπαιζε στο σπίτι των κοριτσιών (η Χριστίνα μου το έστειλε, για να μπορεί να το ακούει κι εδώ…). Σας το δίνω στην οριτζιναλ εκτέλεση και με λογάκια για να μάθετε να το τραγουδάτε μαζί μας! (εμείς το ακούσαμε κυρίως από Arcade Fire)

Και λίγες πληροφορίες για το κομμάτι… ΚΑΙ για τα κορίτσια που ακόμα νομίζουν ότι πρόκειται απλώς για ένα παλιό Γαλλικό κομμάτι («κλασικό» όπως μου το περιέγραψαν). Λοιπόν, είναι το νικητήριο τραγούδι της Eurovision του 1965 όπου το τραγούδησε η France Gall, μια πολύ όμορφη κοπέλα, αν και κυρίως ασπρόμαυρη, για το Λουξεμβούργο παρακαλώ! Και ήταν η πρώτη φορά που στην Eurovision ΔΕΝ κέρδισε κομμάτι μπαλάντα. Και αυτήν την χρήσιμη πληροφορία μαζί με πολλές άλλες θα τη βρείτε επίσης στο ανάλογο άρθρο της wiki!

Τα ξαναλέμε!

Κόκκινα αρκουδάκια

Γειαααα σας!
Επειδη καιρο εχουμε να δουμε κομικ εδω μεσα... κι επειδή κάπου θελω να τη δειξω πια αυτην την ιστορια... ιδου 4 σελιδουλες.

Προκειται για μια ιστορια περσινη νομιζω (ε καλα...2006 ήταν μαλλον) την οποία ειχα φτιαξει για μια εκθεση, που δεν ξερω καν αν εγινε τελικα. Αν εγινε παντως, εγινε χωρις το εργο μου! Το θεμα ήταν η Διαφορετικοτητα (ααα! σας θυμιζει κατι ε? ισως... καποιους απο εσας..) Τελος παντων, δε θυμαμαι γιατι δε συμμετειχα, (μαλλον ειχε αναβληθει αρχικα και κατι τετοια...) δεν εχει σημασια. Αυτο που εχει σημασία ειναι οτι εχω εδω μια παλια ιστορια που θελει να δει το φως!

Διαβάστε την!

Έκαψα το δώρο της Χριστίνας! :(

Γεια και καλή χρονια!
Αλλα δε θα σας απασχολήσω πολυ με το 2008 που μπήκε και που περιμένω τα καλύτερα απο αυτο. Θα σας πω τον πόνο μου.

Όπως θα ξέρετε οι περισσοτεροι, τα Χριστούγεννα ειναι η γιορτή της Χριστίνας μας. Εκτός απο Χριστούγεννα, εχει και γιορτή και έχει και γεννέθλια. Πολυ πρακτικο αυτο για μας που ξεχνάμε τα πάντα (αλλα εντάξει, δεν μπορείς να ξεχάσεις τα Χριστούγεννα, σωστά?). Η Χριστίνα παιρνει λοιπόν ένα δώρο καθε χρονια, αλλα φροντίζουμε να ειναι καλό. Φέτος ειπα να της φτιάξω και κατι Χριστουγεννιάτικο... (χο χο χο) :(

Και τώρα αρχιζει το δραμα: Ετοίμασα που λετε κατι χριστινοαγγελάκια προορισμένα να στολίσουν χριστουγεννιάτικο δέντρο... και τα εβαλα για ψήσιμο... και τα εκαψαααααα! Σνιφ και κλάψ και λυγμ! Αλλα δεν εφταιγα εγω!
Δεν εφταιγα τελειως δλδ...
Το ασπρο Fimo που χρησιμοποίησα για τα αγγελικα φτεράκια ήθελε χαμηλότερη θερμοκρασία τελικα..

Τελος παντων... η Χριστίνα δεν ειναι ακομα εδω οπότε εχω χρόνο, αλλα το σκηνικο μου θύμισε τον μικρό Νικόλα που παει να κανει δώρο στη μαμα του μια ανθοδέσμη αλλα μεχρι να φτάσει στο σπίτι του έχει μεινει μονο ενα σπασμένο λουλουδι. (Αχ! παντα κλαίω όταν τη διαβάζω!)

Σας αφήνω με τα αναπηρα χριστινοαγγελάκια Και με ευχές για καλή χρονια...