Που λέτε, πριν απο λίγες μέρες, ο φίλος μας ο Μανώλης, μου έφερε να δώ μια απίστευτη ανακάλυψη που έκανε κάπου (δε θυμαμαι ακριβώς πού, αλλα είμαι σίγουρη ότι ανακατεύεται μια θεία στην όλη υπόθεση). Αυτην την ανακάλυψη θα μοιραστώ μαζί σας τώρα.
Πρόκειται για μια ελληνική έκδοση πολυ-πολυ παλια (δε γνωρίζω του πότε ακριβώς) μερικών εικονογραφημένων ρώσικων παραμυθιών -μαλλον το υποψιαστήκατε απο τον τίτλο, ε? Η εικονογράφηση είναι πολυ ιδιαίτερη. Είναι ενός ρώσου καλλιτέχνη, του Ιβάν Γιάκοβλεβιτς Μπιλίμπιν, του οποίου το μινι βιογραφικό σας παραθέτω όπως ακριβώς υπάρχει στα βιβλία:
"Ο ρώσος χαράκτης Ιβάν Γιάκοβλεβιτς Μπιλίμπιν (1876-1942) διέπρεψε στην εικονογράφηση βιβλίων και στη σκηνογραφία.
Ο Ι.Γ. Μπιλίμπιν έχει δημιουργήσει δική του χαρακτηριστική τεχνοτροπία στην εικονογράφηση βιβλίων, που βασίζεται στο λεπτότατο στυλιζάρισμα των στοιχείων της λαϊκής και της μεσαιωνικής ρωσικής τέχνης (χρωματολιθογραφία, κέντημα, ξυλογραφία, μικρογραφία κ.α.).
Τα έργα του χαράκτη Ι. Γ. Μπιλίμπιν, που διακρίνονται για την αυστηρή γραμμη, την επίπεδη φόρμα και τη διακοσμητική του υφή, βρίσκονται πολυ κοντα στη μοντέρνα ζωγραφική.
Η εικονογράφηση από τον Ι. Γ. Μπιλίμπιν διαφόρων ρούσικων παραμυθιών και θρύλων ζωντανεύει το θαυμαστό κόσμο του ρούσικου φολκλορ"
Σημειώνω και τα υπόλοιπα στοιχεια της έκδοσης:
Μετάφραση, διασκευή: Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής
Η εικονογράφηση έγινε με αναπαραγωγή των προτότυπων που φυλάγονται στο ΓΚΟΖΝΑΚ, ΜΟΣΧΑ
Η εκδοτική παραδόξως δεν αναγράφεται -στα ελληνικά τουλάχιστον. Υποψιάζομαι όμως ότι κάπου λεει "Συγχρονη εποχή" στο ρώσικο αλφάβητο.
Και τωρα η ώρα της εικόνας! Ελπίζω να το ευχαριστηθείτε όσο κι εγώ. (Η αδυναμία μου στα παραμύθια και μαλιστα στα παλιά και μάλιστα στα εικονογραφημένα και μαλιστα στα ρώσικα -ουφ!- δεν κρύβεται!)
15 comments:
τα έχω και εγώ αυτά και μου είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση μικρός... ακόμα και όταν γνώρισα τον Mucha που είναι άμεση επιρροή, πάλι μου έκαναν μεγάλη εντύπωση για την ευαισθησία τους.
Δεν ξέρω τι εντύπωση θα μου είχαν αφήσει αμα τα ειχα δει μικρη, μου φαίνονται καπως "ενηλικα". Παντως τώρα τα βρίσκω πανέμορφα! Από την άλλη, τα παιδάκια έχουν κριτήριο και ας τα ταϊζουμε με πολλες κακές εικονογραφίσεις από νωρίς. (καλα, όχι εμεις! εμεις ειμαστε καλοι:Ρ)
Εγω θυμαμαι τις εικόνες απο το "Εμεις και ο κόσμος" της πρώτης δημοτικού, την εικονογράφηση των "Μυστικών Εφτα" και φυσικα τα έξι βιβλία με τα ζώα, τους νάνους κλπ του Tony Wolf. (πλακα-πλακα ένα "νοσταλγικό" πόστ θα σας ήταν πολύ ανυποφορο? ^^)
Ποτε!
Τέλειο ποστ!!!!
Το τέλος με τη μάγισσα είναι πολύ σπλάτερ. Εξαιρετικό ποστ.
:)
χαίρομαι που σας αρεσε!
(πού ειναι ο Μάικ?)
Κοπέλια αν κάνεις post,με εκείνα τα βιβλία του Tony Wolf που λες,θα βάλω τα κλάματα.Τα έχω διαβάσει τουλάχιστον 10 φορές το καθένα.
πολυ ομορφαα :-D
γαμωτο ειν τελειο
αλλα κι εγω δν ξερω αν θ μαρεσε μικρη κ ντρεπομαι:$
μαρεσαν τα κουνελια πλ
θελω νοσταλγικο ποστ παρακαλωωω
είναι πολύ όμορφη σειρά κορίτσια και νομίζω κι ότι κι ως εκδόσεις είναι πολύ καλές σε σχέση ειδικά με την τιμή τους.
οι εκδόσεις είναι πράγματι η Σύγχρονη Εποχή.
να υποθέσω ότι αναφέρθηκες και στην σειρά οι ιστορίες του δάσους; αγοράκι είμαι αλλά η μαυρομάλλα νεράιδα μου χες πονέσει την καρδιά. κάργα ερωτευμένος.
καλή παράδοση σε πιο μοντέρνα αλλά ιδιαίτερη κι όμορφη εικονογράφηση έχει το Μεταίχμιο.
by cortlinux
Ναι, η σειρα είναι οι ιστορίες του δάσους. Μια Πρωτοχρονιά ειχα διαβάσει σερι τους 5 απο τους 6 τόμους. Μετα ειχε παει 3:06 και κοιμήθηκα. Η Λευκή νεράιδα ειχε την πιο θλιβερή ιστορία απο όλες, νομιζω. (Μικρή -φυσικά- μου άρεζε πιο πολυ η Γαλάζια επειδη ήταν ξανθια -επίσης τραγικό τελος)
Λοιπόν, θα το υποστείτε αυτο το νοσταλγικό ποστ, δεν υπαρχει περιπτωση! Υπομονή μεχρι να ξαναπαω στο πατρικό μου, να βρω υλικο... :)
Όταν ήμουν πιτσιρίκι είχα πει στους γονείς μου να πάρουν αυτά τα βιβλία από τη βιβλιοθήκη μου και να τα έχουν στη δική τους, γιατί φοβόμουν τις "ζωγραφιές"! Τα διάβαζα μόνο με την αδερφή μου (χρειαζόμουν συμπαράσταση!) :D Αιώνες μετά μου χρησίμευσαν σε μια εργασία στη σχολή μου...Γιατί εκτός από εικαστικό ενδιαφέρον έχουν και φιλολογικό!
Τελικά τρομαζουν τα παιδάκια... ^^
Παντως εδω τα κείμενα μου φαινονται πιο τρομαχτικά και απο τις ζωγραφιες.
Εμενα ο μπαμπας ειχε καταφέρει να με τρομαξει μια ταινια "Κινούμενα σχέδια" ήταν, επιστημονική φαντασία ήταν ε.. σου εγραψα ενα παιδικό που μοιάζει με Θαντερκατς, μου λεει. Και καθομαι 5-6 χρονων και παρακολουθώ το πιο τρομαχτικό πραγμα στη ζωή μου:
http://www.youtube.com/watch?v=VdLqpSc0fk4
(ειναι μόνο η αρχη!)
Δίκιο είχες απλά γιατί η ταινία ήταν με κινουμένων σχεδίων αλλά δεν ήταν για παιδιά όπως και αρκετές γιαπωνέζικες...
Τώρα εγώ αυτά τα "πειραγμένα" τα λατρεύω.
Ακριβώς!
Αλλωστε έχω την εντύπωση πως υπήρχε ο όρος "κινουμενα σχέδια για ενήλικες" στα προγραμματα τηλεόρασης του τότε. Τα γιαπωνέζικα ανιμε και ειδικά για μεγάλους, ήταν σχεδόν αγνωστα, όχι μονο στην Ελλάδα, αλλα και στην υπόλοιπη ευρώπη. Μιλάμε αλλωστε για εποχές προ ιδιωτικής τηλεόρασης (εδω).
Ενα δεύτερο που θα ήθελα να παρατηρήσω, είναι πως πολλες φορές οι μεγάλοι δεν αντιλαμβάνονται με τι μπορεί να τρομάξει ενα παιδάκι. Εγω είχα βρει ακρως τρομαχτική τη σκηνή στην "ολική επαναφορα" που παει ο Σβαρτζενέγκερ να βαλει το χέρι του σε ενα μηχάνημα που έχει ενα σχήμα χεριού για να απελευθερωθεί οξυγόνο στην ατμόσφαιρα του Αρη ξερω γω.
http://www.youtube.com/watch?v=cZN5_zyX4oU
Και δεν ήμουν και κανα παιδάκι τοτε, ήμουν τουλάχιστον 8-9 χρονών.
Επίσης τρομαχτική παιδική ταινία: η "Επιστροφή στην χώρα του Οζ".
http://www.imdb.com/title/tt0089908/
(ας μου πει καποιος πως μπαίνουν λινκ στα σχολια... Google! Βαλε κανα κουμπάκι!)
μην ανησυχείς παρόμοιας γενιάς είμαι κι εγώ οπότε ξέρω. (αν και μικρότερες σας έκανα από κοντά, χμμ οκ)
φυσικά και θα σε βοηθήσουμε.
χρήσιμες πληροφορίες θα βρεις εδώ .
αν χρειαστείς παραπάνω βοήθεια στείλε mail
Post a Comment