Γεια σας λοιπόοοοοον...
Πήγαμε Αθήνα και γυρίσαμε -όπως οι περισσότεροι ήδη γνωρίζετε. Το γνωρίζετε επειδη μας είδατε εκει, και τωρα δε μας βλεπετε άλλο. Επειδη γυρίσαμε, γι' αυτο.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος περάσαμε πολύ όμορφα στο
Convention του Comicdom. Ένας λόγος παραπάνω το ότι προλάβαμε να τυπώσουμε το
6ο στη σειρά Frogs&Dogs. Είναι λίγο ιδιαίτερο το 6ο τεύχος.. αμα το διαβάσετε θα καταλάβετε. Σκεφτόμαστε να καθιερώσουμε την ιδιαιτερότητα σε καθε τεύχος, μέχρι να γίνει συνήθεια. Οχι αυτήν την ιδιαιτερότητα, καθε φορα θα ειναι άλλη. Ιδιαίτερη καθε φορα, καταλαβαίνετε...
Ας σας δείξουμε και το εξώφυλλό μας, το οποίο επιμελως σας κρύψαμε στο προηγούμενο πόστ:
Δεν ειναι υπέροχο? Είναι original art της Σταυρούλας, το έτος 1991, δηλαδή οταν ήταν 4ων ετών. Αμφιβάλλουμε αν μιλουσε τοτε. Και αν μιλούσε θα ήταν σε σπαστά παιδικά γαλλικά. Πόσο cute, kawaiiii και γλυκο, εεε? :Ρ
Δυο αστεια συνοδεύουν το εξώφυλλο αυτο και όσοι δεν τα ακούσατε (λιγοι μαλλον γιατι στη Σοφία αρέσει να τα λεει, ακόμα και αν δε κολλάνε στην κουβέντα...) μπορειτε να τα διαβάσετε εδω:
Αστείο Νο1:
-Πώς πάει το Frogs&Dogs? Προλαβαίνετε το κονβένσιον?
-Εεεεε... εχουμε αρκετές σελίδες ακόμα, αλλά το εξώφυλλο εινα ετοιμο εδω και καιρό!
Αστείο Νο2:
Ταξίδι στο χρόνο: Η Μεγαλη Σταυρούλα συναντά τον τετράχρονo εαυτό της. "Σταυρούλα! Μονο εσύ μπορεις να μας σώσεις! Έχουμε 3 μερες για το Con και οι αλλες οι τεμπελες δεν εχουν τελειώσει καν τις σελίδες τους! Χρειαζόμαστε εξώφυλλο ΤΩΡΑ!"
Αυτα. Δεν ειναι πολυ αστεια? Γι' αυτο στη Σοφία αρέσει πολύ να τα λεει....
Παμε να δουμε τωρα Το-Πως-Περασαμε-Στο-Con-2011:
Ταξιδέψαμε Πεμπτη βράδυ, δίχως κλινάμαξα. Μάθετέ το κι εσεις: Κλινάμαξες πια γιοκ! Τις κοψανε. Περιμέντε να πουλήσουμε τον ΟΣΕ και μετα σχεδιάστε νυχτερινα, οριανεξπρεσιανά ταξιδάκια στο Νοτο... Γιατι ηταν εξαντλητικο το ταξιδι. Φτασαμε στις 6 το πρωι και κατευθυνθήκαμε στο γνωστό καφενειο που παμε καθε χρόνο για καφε και φρεσκάρισμα.
Για πρώτη φορά φέτος, περασαμε απο την ελληνοαμερικάνικη ένωση, αφήσαμε πραγματα και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για εναν υπνακο-σιέστα. Της Χριστίνας τράβηξε λίγο σε μάκρος, οπότε τον πάγκο έστησαν η Σοφία και η Σταυρούλα:
Εκτος από το
Frogs&Dogs #6 στον παγκο υπήρχαν: το
Frogs&Dogs #5 (οποιος δεν τοχει να το παρει γιατι ειναι ωραιο και τελειώνει), το καινούριο
Pois#2 της Σταυρουλας, η περσινή
"Όμορφη Πόλη" της Σοφίας, οι
"7 μικροί σκώροι" του
Κωστη Τζωρτζακάκη, τα
Jin Soda της
Εύας (ενα απο αυτα ολοκαινουριο!), τα
Pimples #1 και
#2 της Κορίνας (επίσης το ένα ολοκαίνουριο), 2 φρι φανζιν του Τάσου (που δε θυμόμαστε ακριβώς ποια, γιατι τα έχουμε ΟΛΑ και δεν τα κοιτάξαμε καν:Ρ) και ενα ολοκαινουριο (??) φανζιν - φωτορομά
ντζο, το
"Κρουγκ" (αν το προφέρω σωστα), που ομως δεν ειναι και τόσο ολοκαίνουριο μιας και καπως έγινε το 2002. Μπερδεμένη κατασταση, δε θα πουμε περισσότερα τωρα...
Να πουμε πως το καινούριο τευχος του Jin Soda συνοδευόταν από ενα τετοιο που βλεπετε εδω να βαζουν τα κοριτσια και πιο κατω να κρατάει ο Κωστής:
Όσο περιμεναμε, τα κορίτσια ειχαν την καταπληκτική ιδέα να αγοράσουν ξυλομπογιές. Ετσι αρχίσαμε να ετοιμάζουμε την εγχρωμη έκδοση του φανζιν, από την οποία θα δειτε δειγματα εντός ολίγων ημερών. Εδώ ενα μικρο κοριτσάκι με γλυφιτζούρι, βάφει με τις ξυλομπογιες. Προσοχή, κοριτσάκι! Δεν κανει να βγεις απο τις γραμμες!
Εδω βλεπετε και τους υπολοιπους παγκους της αίθουσας. Υπήρχαν αρκετά καινούρια φανζιν, αλλα δε θα σας πουμε ποια ακριβώς γιατι σιγουρα θα ξεχάσουμε καποιο και δε θέλουμε. Υπήρχαν και πολλά αλλα πραγματα στην αιθουσα, περα απο φανζιν οπως βλεπετε και δεν ειμαστε σίγουρες αν μας αρεσε αυτο. Δεν ειναι και γηπεδο η αιθουσα...
Πάντως εμεις ημασταν οι πιο ομορφες:
Ειδικα η Εύα και η Κορίνα παιζουν με το φακό σαν επαγγελματίες σας λεμε! Ζηλεφτε! (εμεις ζηλέψαμε...)
Το πρώτο βράδυ ήπιαμε χαλαρά μια μπυρίτσα στα Εξάρχεια. Ο καιρός ήταν τελειος. Ετσι θα έπρεπε να ειναι ολες οι νύχτες της ζωής μας. Πτωματα, κατευθυνθήκαμε προς το πολυτελές μας ξενοδοχείο κατα τα μεσάνυχτα...
Το Σάββατο ήταν η μέρα με τον περισσότερο κόσμο. Για πρωτη φορα εγινε και διαγωνισμός Cosplay (=καρναβάλια με θεματολογία από anime, manga, comics, videogames, ταινίες, ο,τι θες), που απότι φαίνεται εχει πολυ φανατικό κοινο. Με λιγα λογια για μερικές ώρες ήμασταν αποκλεισμένες στην αιθουσα των φανζιν και δεν μπορουσαμε να παμε μητε πανω μητε κατω.
Το κατω ειναι εδω:
Το πανω, εδω
Και εδώ ειναι το εξω:
Όσο εμεις παιζαμε πανω, οι σοβαρότεροι απο μας καλλιτέχνες και οι εκδότες κατω δουλευαν σκληρά. Μιλούσαν με κόσμο, πουλούσαν κόμικ, υπογράφαν, σχεδιάζαν.... Ολα αυτά σε πολύ αντίξοες συνθήκες. Εδώ ο Πανταζής και ο Ζαφειριάδης κανουν στα ψεμματα οτι υπογράφουν για να τους παρουμε φωτογραφία και να φαινεται ρεαλιστικη. Ξεγελαστειτε, ρε...
Μετα το τελος της ημερας κατσαμε εξω περιμενοντας να παμε για ποτακι. Καταλήξαμε την μυστηριώδη πλατεία Καρύτση (δεν την εξέραμε, την εμαθαμε τωρα, τωρα...), οπου δεν ήταν και ασχημα, αλλα δεν εχουμε φωτογραφία να σας δείξουμε από κει...
Κυριακή πρωί ήπιαμε εναν καφεεεεε με την παρέα από το "αλλο" μπλογκ (θυμαστε?).
Very Closed Circle. Ημασταν ολοι ψιλοκομμάτια, οπότε μη φανταστειτε πως καταστρώσαμε και τιποτα σπουδαία σχέδια. Αλλα πλακα ειχε!
Η Κυριακή πέρασε πολυ γρήγορα νομιζουμε. Εφτασε η ώρα για τα βραβεία. Δεν πηραμε κανενα φετος, αλλα δεν πειραζει, του χρόνου εχουμε βραβειο για καλύτερο εξώφυλλο στο τσεπακι! Και αν οχι, παλι δε μας νοιάζει γιατι το εξώφυλλο μας αρεσε (πολυ) στον
Chris Ware, που πιάνει για
183 ατομα μαζι! Χα! Αν παλι θελετε να δειτε τα βραβεια, κοιταξτε εδω --->
ΕΔΩ!
Δεν εχει φωτογραφίες απο τα βραβεια, γιατι χειροκροτούσαμε και βγήκαν κουνημένες, αλλα -παραδόξως- εχει από το πάρτυ που ακολούθησε. Οχι στο μαγαζι που ειχαν κανονισει, γιατι ηταν ΒΛΑΚΕΣ εκει! Σε αλλο μαγαζι λοιπόν. Νομιζω Οστρια το λεν. (Εμοιαζε με οσπρια, σιγουρα παντως...). Μικρες φωτογραφίες από το παρτυ γιατιιι.... εεεε... Μικρες, καλύτερα!
Την επόμενη μερα (Δευτέρα) αφήσαμε το ξενοδοχείο και κινήσαμε προς Εξάρχεια μερια για ενα καφεδούκο (και για να αφήσουμε φανζίν στο
Solaris. Αφήσαμε, να πατε να παρετε οσοι
δεν ακομα...:Ρ).
Εδώ τα κορίτσια πινουν καφεδούκο και δεν ξέρουν οτι η Σοφία τους βγάζει φωτογραφία από πανω, απο την τουαλετα... (Τη στιγμή που γραφονται αυτές οι γραμμες, ακόμα δεν το ξέρουν... ουτε τωρα...ακόμα τιποτα...ιδέα σας λεω.......)
Και δεν υπαρχει ταξίδι που να μην τελειώνει με λιγο ύπνο στο τρενο της επιστροφής.
Αντε και του χρόνου!