Νοσταλγικό πόστ: Μέρος Α'

Γειά σας!

Όπως βλέπετε δεν ξέχασα την υπόσχεση που είχα κάνει στα σχολια του πόστ με τις υπέροχες εικονογραφήσεις του Ρώσου τυπά. Οκ, άργησα λίγο αλλα μη μου πείτε οτι περιμένατε να είμαι και στην ώρα μου, ε?

Λοιπόν πήγα στο πατρικό μου με σκοπο να φέρω "τα πιο αγαπημένα μου παιδικά βιβλία" και να σας δείξω μερικές απο τις εικόνες. Όταν ομως έφτασα μπροστά στη βιβλίοθήκη μου (δηλαδη στην βιβλιοθήκη του αδερφου μου -και καλα- γιατι ΕΚΕΙ έχουν καταλήξει σχεδόν ολα τα παιδικά μου βιβλία. Ταχατες "για να τα διαβάσει και αυτος". Πραγμα που δεν έγινε ποτέ, βεβαια, γιατι ο αδερφός μου αγαπάει το διάβασμα περίπου όσο εγω αγαπάω το ράγκμπυ. Τέλος παντων, δεν πειράζει, τουλάχιστον γλιτώσαν από την μαμάκα μου και τις τάσεις "αδειάσματος χώρου" που κατα καιρούς την πιάνανε, θυμάμαι, και μετα εμεις ψάχναμε τα παιχνίδια μας και αυτα ήταν στο χωριο, στην αποθήκη με τα κρεμμύδια και τις σκούπες που εφτιαχνε ο παππους...)

Τι ελεγα? Ναι. Όταν εφτασα στη βιβλιοθήκη μου, πελάγωσα πλήρως. Οχι οτι είχα και υπερβολικά πολλα βιβλία, αλλα ήταν ολα μα ΟΛΑ αγαπημένα. Ξερω κάθε εικόνα απο έξω, κάθε προσωπο, καθε τερας ή νεράιδα που υπάρχει σε ολες τις πόζες τους και ειμαι σίγουρη πως αμα αρχίσω να διαβάζω και τα κειμενα, θα μου έρχονται φρασεις στο νου ακριβώς όπως είναι γραμμένες.
Είναι πολυ περίεργο πραγμα το δέσιμο με τα παιδικα βιβλια.
Και με τα παιδικα video games...
Και με τα παιδικά ο,τιδήποτε...
Χμ.

Έκανα μια επιλογη, δεν ξερω ακριβώς με ποια κριτήρια, μαλλον κατι σε "Παίρνω Ό,τι Βρω Μπροστά Μου Και Αν Ειναι Πολυ Βαρια Τελικα, Αφήνω Κάποια" όμως μαζεύτηκε αρκετό υλικό και ίσως δε χρειάζεται να τα παρουσιάσω ολα. Ή ίσως να πρεπει να ανοίξω καινούριο blog μόνο με αυτο το θέμα.( Χα! Μην τυχόν το κανει κανενας απο σας! Εγω το είπα πρωτη!)

Για την ώρα θα σας θυμίσω καποια βιβλία που σίγουρα θα είχατε κι εσεις και θα τα είχατε αγαπήσει. Δεν παιζει αλλιως. Θυμαστε μια σειρα 6 τόμων με ιστορίες απο τον Πραμυθένιο Κόσμο του Δάσους? Εκδόσεις Αδερφοί Στρατικη (εννοειται!) και εικονογράφηση Tony Wolf. (Επ' ευκαιρίας, δεν βρήκα καμια σημαντική πληροφορία γι αυτον. Έκτος απο το ότι ειναι υπέροχος. Αμα ξερετε κατι πειτε μου. Δεν εκανα και τρελο ψαξιμο βεβαια...). Σε αυτην τη σειρά συμβαίνουν καταπληκτικές ιστορίες σε ενα μαγικό κοσμο με νανους, νεράιδες, ξωτικά, κλπ. Δεν τους συμβαίνουν παντα τρελές περιπετειες, αλλα και οι στιγμές απο την καθημερινή τους ζωή καθε αλλο παρα συνηθισμένες είναι.

Στον πρωτο τόμο γνωρίζουμε τα ζώα του Δάσους. Είναι θεόγλυκα με τα ρουχάκια τους και ζουν ωραια και καλα (ατμόσφαιρα στρουμφοχωριου) τραγουδάνε, χορεύουν, φτιάχνουν γλυκα, ψήνουν καλαμπόκι, πανε εκδρομες κλπ. Μέχρι που ένας μεγάλος κατακλυσμός καταστρέφει τα σπίτια τους και αυτα αναγκαζονται να ταξιδέψουν μακρια με αυτοσχέδιες βαρκούλες (και με ενα τεράστιο ξύλινο τσόκαρο....). Ξυπνάνε σε μια μακρινή χώρα, τη χώρα των Νανων. Κι εμεις παμε...

...Στον δεύτερο τόμο για να γνωρίσουμε τους Νάνους. Η κοινωνία των Νάνων είναι αρκετά διαφορετική. Οι Νάνοι είναι ολοι ίδιοι (κοντοι -εχμ..- με κοκκινα σκουφιά, γενιάδες και ξύλινα τσοκαρα με ριγέ καλτσες και μπλέ ποδιές. Έχουν ολοι ονοματα λουλουδιών. Καθένας απο αυτούς έχει και μια ιδιότητα. Υπάρχει ο Νάνος αρχηγός (ο Τριαντάφυλλος) ο Νάνος Μάγος (ο Χρυσάνθεμος), ο μαραγκός (ο Γεράνιος, με τον οποίο ήμουν ερωτευμένη, νομίζω)ο ζωγράφος (ο Υάκινθος) κλπ κλπ (μαλλον αυτοί μοιάζουν πιο πολυ με στρουμφοχωριο, τωρα που το σκέφτομαι...). Νάνοι και ζώα γίνονται φίλοι και περνάνε καλα. Φτιάχνουν πατίνια, πολυκατοικία με ασανσέρ, μηλόκρασο, υποβρύχια, αερόστατο για το λαίμαργο ορτύκι που εφαγε πολλή μαρμελάδα, παίζουν θέατρο κλπ

Στον τρίτο τόμο, ερχονται οι γίγαντες! Το μεγαλο ξυλινο τσοκαρο πριν? Ανήκει σε καποιον απο αυτους. Οι γίγαντες είναι τρεις, αλλα μόνο ο ένας μένει, ο Κοκκινογένης. Είναι αυτός που του έβγαλαν ένα χαλασμένο δόντι, το οποίο πονούσε πολυ. Με ένα μαγικό δαχτυλίδι που έχει ανακαλύψει ο μαγος Χρυσάνθεμος, ο γίγαντας μπορεί να μικραίνει όποτε θελει και να παίζει με τους νανους και τα ζώα. Στο τελευταίο κεφάλαιο, πηγαίνουν ολοι μια μεγάλη εκδρομή, πέρα απο το Δάσος με τις Καμπανούλες. Αυτό το δάσος, ανήκει στις νεράιδες, οι οποίες εμφανιζονται...

...Στο τέταρτο βιβλίο της σειράς. Οι νεράιδες ειναι 6 συν την βασιλισσα τους, που δεν την βλέπουμε ποτέ σε εικόνα, αλλα πρεπει να ειναι τρομερη! Δεν είναι ολες ομορφες, ούτε ιδιαίτερα καλες και αυτό ειναι αρκετα περίεργο αμα το σκεφτεί κανεις!

Φυσικά η λατρεμένη μου νεράιδα ήταν η Γαλάζια. Ξανθια:Ρ Είχα μια τρέλα με τα ξανθα κοριτσάκια, ομολογω... Εξίσου ομορφη ήταν η Λευκή νεράιδα (με μακρια μαυρα μαλλια, εμοιαζε με γιαπωνέζα). Αυτή αγαπούσε τη μουσική. Και οι δυο αυτες νεράιδες πεθάνανε, πριν τελειώσει το βιβλίο. Ναι, καλα το ακουτε! ΠΕΘΑΝΑΝΕ! ΚΑΙ ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΤΕ! Γενικά, δεν τα πηγαν πολυ καλα οι νεράιδες. Ενω στην αρχή ήταν όλα ωραία και καλα, και φτιαχναν σπίτια απο κολοκύθες και φτιάχναν σπίτια και τσουλήθρες απο παγωτο (η Παχουλή νεράιδα είχε την ιδέα...) και παιζαν με τον μαγικό καθρέφτη και προσπαθουσαν να φτάσουν το φεγγαρι με μια σκαλα, ξαφνικά αρχίσαν ολα αυτα τα τραγικά γεγονοτα. Η Ψηλή νεράδια (που ήταν κακομούτσουνη) αποφάσισε να ζήσει στον βυθό της θάλασσας δίπλα σε ενα γέρο-βασιλια, που ειχε πολλα πλούτη και τη δύναμη να την κάνει ομορφη. Η Κοκκινη νεράιδα, που ήταν πολυ αταχτη, επαιξε με τα επικίνδυνα μαγικα που βρήκε στο βιβλιο του μαγου, και εγινε τοσο μικρή που χάθηκε. Η Παχουλη επέστρεψε στη Βασιλισσά της και τελικά εμεινε μονο η Κοντή νεράιδα στο χωριό των Νάνων. Η πιο ασχημη απο όλες! ΓΚΡΡΡΡ!

Στο πεμπτο βιβλίο, οι νανοι ανακαλύπτουν κρυμμένα σε ένα δέντρο τα 3 πιο ζωηρά ξωτικά του κόσμου. Τον Ξιδάκη, τον Αλατάκη και τον Πιπεράκη. Αλλα αυτα τα άταχτα ξωτικά ειχαν μια σελίδα με υπέροχα ΥΠΕΡΟΧΑ optical illusions πραγματα, που πρώτη φορά εβλεπα στη ζωή μου. Ξερετε, αυτα που οι γραμμες που βλεπεις και φαίνονται στραβες, τελικά είναι ίσιες, εκεινα τα προσωπα που σχηματίζουν ενα λευκό ποτήρι και βλεπεις είτε τα προσωπα, είτε το ποτηρι... Τελεια πραγματα!

Και στο έκτο βιβλιο ( που πιστεύω θα αρεζε παρα πολυ στη Χριστίνα) γνωρίζουμε την Παράξενη Χώρα, την χώρα των Δράκων. Και όχι μονο τη γνωρίζουμε, αλλα εξ' αιτίας μιας παρεξήγησης κι ενος κακου, μαύρου Νάνου, παραλίγο να ειχαμε και ΠΟΛΕΜΟ! Δεν είχαμε τελικα, ολοι γίναν φίλοι. Επίσης οι Δράκοι δεν έχουν φτερά παρα μονο αμα φάνε κατι φυτά. Μετά εκουν ΚΑΙ φτερα ΚΑΙ πετάνε και φλόγες απο το στόμα!

Βρηκα ενα ακομα πόστ που μιλάει λίγο για τα βιβλία αυτα, και μαλιστα έχει καλύτερες εικόνες απο εδω, οπότε περάστε μια βολτα και απο εκει.----->κλικ!

Αν νομίζετε οτι θα σταματήσω το πόστ εδω, ειστε γελασμένοι. Απλώς θα είμαι λίγο πιο σύντομη για αλλες δυο σειρές βιβλία που θα σας θυμίσω:


Η Εγκυκλοπαίδεια των Παραμυθιων: Παραδοσιακά πραγματα. Παραμύθια από όλον τον κόσμο, με εικόνες. Αδελφοί Στρατικη και πάλι και εικονογραφηση (ω, ναι!) και πάλι ο Tony Wolf. Σε λίγο διαφορετικό στιλ. Σας έχω εδω μονο ένα δείγμα, και μαλιστα οχι από αυτά που είχα πολυ μικρη. Μικρή ειχα μονο την τέταρτη εγκυκλοπαιδια, με την Κοκκινοσκουφίτσα. Εκεί, θυμαμαι τις εικόνες πραγματικά απ' έξω. Από έξω γνωριζά και το διακοσμητικό μοτιβο σε εξώφυλο και οπισθόφυλλο, που ειναι το ίδιο σε ολα τα βιβλία της σειρας. Την βλέπετε την νεράιδα πανω δεξια? Ε, μικρή νόμιζα πως ήταν ένα απο τα πιο ομορφα πλασματα του κοσμου. Δυστυχως πιο πολυ εμοιαζα στην αριστερη νεράιδα, που ίσως να ειναι και αγόρακι...χε..

Με την εικόνα του εσωφυλλου έχω ασχοληθει επίσης πολυ. Μα τη βλέπετε? Ειναι μια ΓΑΤΑ ντυμένη ΓΙΑΓΙΑ και λεει παραμύθια σε 10 μικρα ποντικακια (το θυμόμουν οτι ειναι 10! απιστευτο...) Δεν ξέρω τι θέλει να πει η εικόνα (παίζει να έχει καποιο καλο μήνυμα), παντως μικρή ήμουν σίγουρη οτι μολις τελειώσει με τα παραμύθια, θα τα φάει τα ποντικάκια. Θα πεταχτει και ΧΡΑΠ! θα τα αρπαξει. Σαν τα παραμύθια της Χαλιμάς αλλα από την αναποδη, ενα πράγμα... Επίσης, όπως βλεπετε, τα 5 -τουλάχιστο- ποντικάκια, ειναι κοριτσάκια. Πρεπει να εχω περάσει απειρες ώρες ενώ αναρωτιέμαι πιο φουστάνι ειναι πιο ομορφο. Νομίζω αλλαζα γνώμη συνεχως.

Και μια κανοινική Εγκυκλοπαίδεια για παιδια. "Το βιβλιο του/της/των μπλα μπλα μπλα"

Ελα, τα ξερετε και αυτα φυσικα. Εκδόσεις Στρατικη (αναρωτιέμαι αν υπήρχαν αλλες στην Ελλαδα...)
Θελετε να μαντέψετε ποιος εικονογραφεί? :Ρ

Από αυτή τη σειρα, πολυ μικρή είχα μονο το βιβλίο των εξερευνήσεων. Και τα θυμαμαι ΟΛΑ από εκεί. Τούνδρα, σαχάρα, στέπα, κολεόπτερα, σαρανταποδερούσες, τα παντα σας λεω! "Βοηθάει τα παιδιά ν' αγαπούν το σχολείο"

Για το δευτερο μερος θα πρεπει να περιμένετε, μαλλον. Μέχρι στιγμής δεν ήμουν και πολυ "πλήρης", ουτε εκανα ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικές επιλογές. (Στρατικη-Tony Wolf, ουτε μετοχές τους να ειχα). Εν τω μεταξύ εσεις διαβαστε αυτο το ομορφο (και εξυπνο) πόστ για την αγαπημένη Enid Blyton. (τι ποια είναι? αυτη που έχει γράψει τους Πεντε Φίλους, τα Πεντε Λαγωνικά, τους Μυστικούς Εφτα και αλλα πολλά παιδικά αστυνομικα! Και κατι ιστορίες που διαδραματίζονται σε οικοτροφεία με κοριτσάκια. Πολυ σαδομαζο καταστάσεις.... με την παιδική εννοια, ομως) Αλλα εγω θα μιλήσω μονο για εικονογραφήσεις, ετσι για να κρατάμε τα προσχήματα τουλαχιστον....Όταν ερθει η ωρα!